منیشا موهان، استادیار دانشگاه ایالتی داکوتای جنوبی، از حباب‌هایی در ابعاد نانو برای بهبود کارایی تصفیه فاضلاب لبنیات استفاده می‌کند. هنگامی که محصولات لبنی تولید می شوند، فاضلاب تولید می کنند. این فاضلاب که حاوی عوامل بیماری زا، ترکیبات آلی، مواد مغذی و سایر آلاینده‌ها است، باید قبل از تخلیه به آب‌های سطحی تصفیه شود، زیرا آلاینده‌ها می‌توانند برای سلامت انسان مضر بوده و مشکلات زیست‌محیطی ایجاد کنند.
نانوحباب‌ها 2500 برابر کوچک‌تر از یک دانه نمک هستند، اما ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که منجر به کاربرد آنها در صنایع مختلف از جمله دارورسانی، کشاورزی و آلودگی آب شده است. فناوری نانو حباب از طریق یک ژنراتور کار می کند که مایع به داخل آن پمپ می شود. در داخل ژنراتور، عمل چرخشی – کاویتاسیون هیدرودینامیکی – گاز را به ناحیه کم فشار وارد می کند و حباب های بزرگتر گاز را به حباب هایی با اندازه نانو (نانو حباب) می شکند. این حباب های پر از گاز برای مدت زمان طولانی (حتی چند ماه) در مایع پایدار می مانند و به آنها اجازه می دهد با ترکیبات مختلف تعامل داشته باشند. آنها همچنین می توانند نرخ اکسیداسیون را افزایش دهند. این ویژگی در تصفیه فاضلاب سودمند است زیرا باعث افزایش تخریب ترکیبات آلی و کل جامدات موجود در فاضلاب می شود.
موهان و دانشجوی کارشناسی ارشد او دریافتند که نانوحباب ها به طور قابل توجهی نیازهای اکسیژن بیوشیمیایی همراه با مواد جامد معلق را تا 16.5 درصد کاهش می دهند، در حالی که اکسیژن محلول را تا 134 درصد افزایش می دهند. به گفته موهان، ژنراتورهای نانوحباب نقش مهمی در کمک به صنایع تولید لبنیات، برای کنترل نحوه مدیریت فاضلاب خود ایفا می‌کنند و تصفیه خانه پساب آنها پس از ترکیب نانوحباب‌ها کارآمدتر می شود.
