سیستم تجدید آبهای زیرزمینی شهرستان اورنج کانتی، نمونهای برجسته از استفاده مجدد پیشرفته آب در عمل است. استفاده مجدد از آب به سرعت از یک نوآوری خاص به یک ستون اصلی مدیریت پایدار آب تبدیل شده است. در حالی که شهرها و شرکتهای آب و برق با غیرقابل پیشبینی بودن تغییرات اقلیمی و افزایش جمعیت دست و پنجه نرم میکنند، توانایی تنوعبخشی و تأمین منابع آب هرگز تا این حد حیاتی نبوده است. در میان استراتژیهای مختلفی که به کار گرفته میشوند، استفاده مجدد از آب به عنوان یکی از عملیترین، سازگارترین با محیط زیست و از نظر اجتماعی امیدوارکنندهترین رویکردها است. سیستم تجدید آب زیرزمینی بزرگترین مرکز پیشرفته تصفیه آب در جهان برای استفاده مجدد غیرمستقیم برای آشامیدن است.
سیستم تکمیل مجدد آبهای زیرزمینی، مرکز تصفیه آب پیشرفته جهان برای استفاده مجدد غیرمستقیم از آب آشامیدنی است. این مرکز از یک سیستم تصفیه چند مانعه با مهندسی دقیق استفاده میکند. روزانه حدود ۱۸۵ میلیون گالن پساب تصفیه شده ثانویه را از طریق تصفیه فاضلاب اولیه و ثانویه متعارف، شامل غربالگری میلهای، حذف شن، فیلترهای چکنده، لجن فعال، شفافسازی و ضدعفونی فراهم میکند. یک برنامه کنترل منبع، آلایندههای صنعتی و آلایندههای نوظهور را قبل از ورود به جریان فاضلاب کاهش میدهد. همچنین فاضلاب را با استفاده از میکروفیلتراسیون، اسمز معکوس و اکسیداسیون پیشرفته فرابنفش، تا کیفیتی نزدیک به تقطیر تصفیه میکند.
طرحی برای آینده
سیستم تامین مجدد آبهای زیرزمینی شهرستان اورنج کانتی، نمونهای از گذار از سیستمهای آب خطی به چرخهای است. استفاده مجدد برای مصارف آشامیدنی نه تنها امکانپذیر، بلکه مقیاسپذیر و پایدار است. با تکامل چارچوبهای نظارتی برای تطبیق استفاده مجدد مستقیم برای مصارف آشامیدنی و تشدید فشارهای اقلیمی، سیستم فوق به عنوان یک مدل مرجع اثبات شده مطرح میشود. این مدل الهامبخش پروژههای مشابهی در تگزاس، آریزونا، سنگاپور و استرالیا بوده است. شرکتهای برق در سراسر جهان میتوانند برای اعتبارسنجی فنی و راهنمایی استراتژیک به این مدل مراجعه کنند.
در اصل، این سیستم نمونهای از گذار از سیستمهای آب خطی به چرخهای است. ارزش آن نه تنها در زیرساختهای قوی، بلکه در معماری نهادی، نظارتی و اجتماعی که از آن پشتیبانی میکند، نهفته است. برای متخصصان آب که وظیفه تأمین منابع آینده را بر عهده دارند، درسهای آموختهشده از این سیستم بسیار واضح و ضروری است. استفاده مجدد از آب برای آشامیدن نه تنها امکانپذیر، بلکه مقیاسپذیر و پایدار است.