در سرتاسر جهان، سالانه بیش از 500000 کودک زیر پنج سال به دلیل عفونت های باکتریایی دستگاه گوارش جان خود را از دست می دهند که عمدتاً در جوامعی اتفاق می‌افتد که دسترسی محدودی به آب آشامیدنی سالم و زیرساخت‌های بهداشتی دارند. اما برای کاهش این مخاطرات سلامت عمومی،باید نحوه انتشار این عوامل بیماری زا را درک کرد.
اکنون، تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان داده‌اند که محیط خانه ممکن است نقش بزرگ‌تری نسبت به آنچه قبلا تصور می‌شد در انتقال این بیماری ایفا کند. آنها دریافتند که آب آشامیدنی ذخیره شده یک مسیر کلیدی انتقال باکتری E. coli در داخل و بین خانوارهای کشورهای در حال توسعه است. یافته‌های آنها بینش‌های تازه‌ای درباره نقش آب آشامیدنی آلوده در گسترش عفونت‌های گوارشی و سویه‌های باکتریایی مقاوم به آنتی‌بیوتیک ارائه می‌دهد و ممکن است به استراتژی‌های کاهش موثر برای محافظت از سلامت کودکان منجر شود.
به گفته دانشیار مهندسی عمران و محیط زیست و محقق اصلی این مطالعه، مطالعات قبلی بر تبادل باکتری بین حیوانات و انسان‌ها متمرکز شده بود. اما تیم او تصمیم گرفت نقش آب آشامیدنی و خاک را به عنوان مسیرهایی که مورد مطالعه قرار نگرفته اند بررسی کند. به گفته او یافته های اخیر نشان داد که آب در واقع یکی از مهم ترین مسیرهای انتقال باکتری های بیماری زا و مقاوم به دارو است.
محققان در حین تجزیه و تحلیل آب آشامیدنی آلوده، سویه‌های E. coli حامل ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی پرخطر را نیز شناسایی کردند. چنین ژن‌هایی می‌توانند از طریق انتقال افقی ژن به باکتری‌های دیگر منتقل شوند و باعث گسترش سویه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک در جامعه می‌شوند که تهدید جدی دیگری برای سلامتی است.
علاوه بر این، این مطالعه سرنخ‌هایی در مورد استراتژی‌های مهم ارائه کرد. خانوارهایی که به آب کلردار دسترسی داشتند میزان کمتری از آلودگی E. coli در آب آشامیدنی ذخیره شده را نشان دادند. بر اساس این یافته‌ها، محققان پیشنهاد می‌کنند که آب کلردار در سطح جامعه ممکن است یک رویکرد عملی برای جلوگیری از گسترش سویه‌های باکتریایی و مقاوم به دارو بین اعضای خانواده و همچنین بین خانواده‌های مختلف ارائه دهد. به طور کلی، یافته‌های این مطالعه اهمیت آب آشامیدنی سالم را در کاهش گسترش باکتری‌های بیماری‌زا و مقاوم به آنتی‌بیوتیک نشان می‌دهد، که برای حفظ سلامت کودکان در این جوامع حیاتی است.
