تحقیقات امسال، ارتباط آب با روندهای جهانی به‌روز، از جمله فرصت‌های تجاری جدید ناشی از رشد سریع هوش مصنوعی (AI) و نگرانی مصرف‌کنندگان در مورد تأثیر آن بر منابع طبیعی حیاتی را برجسته می‌کند. اکثر مصرف‌کنندگان در پانزده کشور، نیازهای انرژی هوش مصنوعی را درک می‌کنند، اما تعداد بسیار کمتری از تأثیر پنهان هوش مصنوعی، میزان آب مورد نیاز برای تولید فناوری هوش مصنوعی و راه‌اندازی مراکز داده، آگاه هستند. تا سال ۲۰۵۰، جمعیت جهان تقریباً ۳۰٪ افزایش خواهد یافت و به ۴۷٪ انرژی بیشتری نیاز خواهد بود. تقاضای آب همچنان رو به افزایش خواهد بود. با این حال، تا سال ۲۰۳۰، جهان در حال حاضر با کمبود آب ۵۶٪ روبرو است. راه حل چالش منابع هوش مصنوعی در خود آن نهفته است. با اعمال هوش مصنوعی در تجزیه و تحلیل داده‌ها، نظارت بلادرنگ و تنظیم دما، سیستم‌های مدیریت آب صنعتی می‌توانند مراکز داده‌ای را ارائه دهند که از آب کمتری استفاده شود.
مطالعات نشان می‌دهد که اکثر مصرف‌کنندگان موافقند که کسب‌وکارها باید در فناوری‌ها و زیرساخت‌هایی سرمایه‌گذاری کنند که تأثیر ضربات هوش مصنوعی بر منابع طبیعی را کاهش می‌دهد. همچنین این مطالعه یک شکاف اعتماد پنهان را آشکار کرد، به طوری که مصرف‌کنندگان شک دارند که کسب‌وکارها مصرف آب خود را مسئولانه مدیریت کنند. در واقع، اکثریت معتقدند که مدیریت هوشمند آب، مانند استفاده مجدد یا بازیافت آب، باید اولویت اصلی کسب‌وکارها برای کمک به رفع کمبود آب باشد. با این حال، آنها باور ندارند که کسب‌وکارها و دولت‌ها از این استراتژی‌ها در عملیات روزانه خود استفاده می‌کنند. این باور به ویژه در ایالات متحده (۴۳٪ و ۴۲٪)، اروپا (۴۴٪ و ۴۱٪)، آسیا و اقیانوسیه (۴۸٪ و ۴۸٪) و آمریکای لاتین (۴۸٪ و ۴۶٪) کم است.
مصرف‌کنندگان جهانی می‌دانند که مدیریت هوشمند آب برای آینده‌ای انعطاف‌پذیر ضروری است و انتظار دارند که کسب‌وکارها با فناوری‌های متحول‌کننده و اقدامات شفاف، آن را به واقعیت تبدیل کنند. کسب و کارها این فرصت را دارند که از قدرت هوش مصنوعی بهره ببرند و راه‌حل‌های آبیِ مؤثری ارائه دهند که نیازهای جوامع محلی را برآورده کند، و در عین حال نوآوری و رشد کسب و کار را نیز به همراه داشته باشد.
