تالاب‌ها به عنوان کلیه‌های طبیعت عمل می‌کنند: آنها رسوبات را به دام می‌اندازند، مواد مغذی اضافی را جذب می‌کنند و آلاینده‌ها را به مواد کم‌ضررتر تبدیل می‌کنند. محققان علوم و فناوری محیط زیست، گزارش می‌دهند که زنبق‌های زرد دوستدار رطوبت و قارچ‌های روی ریشه‌هایشان ترکیبی امیدوارکننده برای حذف PFAS هستند. همچنین این جفت می‌توانند به طور مؤثر فاضلاب آلوده را تصفیه کنند.
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که نوعی قارچ توانایی تالاب‌ها را در حذف PFAS افزایش می‌دهد و خطرات زیست‌محیطی ناشی از «مواد شیمیایی دائمی» باقی مانده در آب خروجی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. این نتایج برای توسعه روش‌های قوی‌تر پاکسازی مبتنی بر تالاب کلیدی هستند و می‌توانند الهام‌بخش فناوری‌های جدید برای حذف PFAS باشند.
روابط همزیستی بین گیاهان و گروهی از قارچ‌ها به نام قارچ‌های میکوریز آربوسکولار (AMF)، برای اکوسیستم‌های تالاب حیاتی هستند. قارچ‌ها با تشکیل کلونی در ریشه‌ها، مواد مغذی را در ازای کربوهیدرات‌های مفید از گیاهان تجزیه می‌کنند. AMF به گیاهان تالاب کمک کرد تا وجود PFAS را تحمل کنند. PFAS ترکیبات ماندگاری هستند که خطرات بالقوه‌ای برای سلامتی افراد، حیوانات و گیاهان ایجاد می‌کنند.
محققان در داخل گلخانه‌ها، سیستم‌های کوچک و تالاب‌مانندی با زنبق‌های پرچم زرد در لوله‌های پلاستیکی بلند ساختند. گل‌ها در مخلوطی از میکروب‌های خاک شنی، چه با قارچ و چه بدون آن، برای تیمار کنترل کاشته شدند. آنها تالاب‌های مینیاتوری را با محلولی که فاضلاب را تقلید می‌کرد، آبیاری کردند و برخی از آنها نیز با یکی از چهار PFAS جداگانه با غلظت‌های واقع‌بینانه آبیاری شدند. آنها همچنین تخلیه آب از لوله‌های تالاب در معرض PFAS را آزمایش کردند. تمام نمونه‌های خروجی حاوی PFAS بودند، اما نمونه‌های لوله‌های قارچی در مقایسه با نمونه‌های لوله‌های باکتریایی، 17 تا 28 درصد PFAS کمتری داشتند. محققان می‌گویند این نتایج نشان می‌دهد که افزودن AMF در تالاب‌های مصنوعی می‌تواند حذف PFAS را بهبود بخشد.
