پشتیبانی سگ‌های آبی از حوزه‌های آبخیز سالم و مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی

سگ‌های آبی که اغلب به عنوان مزاحمانی تشنه چوب به تصویر کشیده می‌شوند، سدهایی می‌سازند که به رشد اکوسیستم‌های آب شیرین کمک می‌کند. یک مطالعه جدید، از تصاویر هوایی با وضوح بالا برای نقشه‌برداری از سدها و برکه‌های سگ‌های آبی استفاده کرده و در نهایت به مدیران در اولویت‌بندی مناطق برای احیای تالاب‌ها و بازگرداندن سگ‌های آبی پیشنهاد می‌دهد.

به طور خلاصه در مورد عملکرد سگ‌های آبی:

• برکه‌های ایجاد شده توسط سگ‌های آبی می‌توانند به افزایش ذخیره آب شیرین، تقویت تنوع زیستی، مهار آتش‌سوزی‌های جنگلی و بهبود کیفیت آب کمک کنند.
• جمعیت سگ‌های آبی در آمریکای شمالی از حدود ۶۰ تا ۴۰۰ میلیون قبل از استعمار اروپایی به تقریباً ۱۰ تا ۱۵ میلیون در حال حاضر به دلیل شکار گسترده، تخریب زیستگاه و تله‌گذاری رسیده است.
• نقشه‌های بهتر می‌توانند به مدیران حوزه آبخیز کمک کنند تا مناطقی را برای بازگرداندن سگ‌های آبی اولویت‌بندی کنند که مزایا را به حداکثر برساند.

پس از تحمل قرن‌ها شکار، از دست دادن زیستگاه و بیماری، سگ‌های آبی در حال بازگشت به عرصه هستند و با خود مزایایی را برای انسان‌ها و طبیعت به ارمغان می‌آورند. تیمی از محققان دانشگاه استنفورد و دانشگاه مینه سوتا قصد دارند اطمینان حاصل کنند که سگ‌های آبی به مناطقی که بیشترین سود را دارند، باز می‌گردند و خانه‌های جدیدی در آنجا ایجاد می‌کنند. نویسنده‌ی اصلی این مطالعه می گوید، یافته‌‌های این مطالعه به مدیران زمین کمک می‌کند تا بفهمند فعالیت سگ‌های آبی بیشترین تأثیر را در کجا خواهد داشت. این یافته به آنها ابزاری عملی برای استفاده از طبیعت برای حل مشکلات آب و آب و هوا می‌دهد.

اگرچه سگ‌های آبی اغلب وقتی سدهایشان مزرعه یک کشاورز را غرقاب می‌کند یا زهکشی یک بزرگراه شلوغ را مسدود می‌کند، شهرت بدی پیدا می‌کنند، اما ساخت پویا و سریع سد، آنها را به ابرقهرمانان در مدیریت حوزه‌های آبخیز طبیعی تبدیل می‌کند. سدهای سگ‌های آبی برکه‌های خنکی ایجاد می‌کنند که تنوع زیستی را تقویت می‌کنند، کیفیت آب را بهبود می‌بخشند و حتی گسترش آتش‌سوزی‌های جنگلی را محدود می‌کنند. آنها اغلب چندین سد در یک منطقه می‌سازند و یک شبکه تالابی از آب‌های سطحی و پوشش گیاهی ایجاد می‌کنند که به عنوان “مجتمع‌های تالاب سگ‌های آبی” شناخته می‌شود.

این مجتمع‌ها ذخیره آب شیرین طولانی مدت و تغذیه آب‌های زیرزمینی را فراهم می‌کنند. سگ‌های آبی به طور طبیعی بسیاری از کارهایی را انجام می‌دهند که انسان‌هاها‌ برای مدیریت کریدورهای رودخانه سعی در انجام آن دارند. انسان‌ها یک سازه می‌سازند، آن را همان‌جا رها می‌کنند و امیدوارند که برای چندین دهه دوام بیاورد. از سوی دیگر، سگ‌های آبی، سدهای کوچک و ریز را در جایی که مورد نیاز است می‌سازند و به طور انعطاف‌پذیری آنچه را که با آب در محیط آنها می‌گذرد، مدیریت می‌کنند.

علیرغم پتانسیل تاب‌آوری و احیای تالاب‌ها، فعالیت سگ‌های آبی می‌تواند مشکلاتی را برای جوامع مجاور ایجاد کند. سدهای جدید می‌توانند به طور موقت جریان آب را کاهش دهند و بر کاربران آب پایین‌دست که در حال حاضر برای یافتن منابع آب سطحی کافی در شرایط خشکسالی تلاش می‌کنند، فشار وارد کنند. جمعیت‌های مدیریت نشده سگ‌های آبی می‌توانند تهدیدی برای خانه‌ها، محصولات کشاورزی و زیرساخت‌ها در اثر سیل باشند. تحقیقات این تیم، امکان دستیابی به مزایای دوگانه را با جابجایی به اصطلاح “سگ‌های آبی مزاحم” به حوزه‌های آبخیز با ظرفیت پشتیبانی از جمعیت سگ‌های آبی و به حداکثر رساندن مزایای طبیعی که سگ‌های آبی ایجاد می‌کنند، برجسته می‌کند.